Je zou Rachel Bass kunnen omschrijven als een eco-sprinkhaan, die van het ene duurzame project naar het andere springt. De afgelopen maanden werkte ze voor PlastiCity in Southend-On-Sea. Ze heeft een passie voor het milieu en een hart voor haar regio. Haar PlastiCity-verhaal loopt misschien binnenkort ten einde, maar dat is niet het einde...

Wat is uw rol in het PlastiCity-project?

Ik werk als Project Communication Officer. Dat betekent dat ik verantwoordelijk ben voor de social media accounts, persberichten en de lancering van onze gloednieuwe accreditatie in het voorjaar van 2022. Ik val eigenlijk in voor iemand die met zwangerschapsverlof is, dus helaas vertrek ik op 21 januari. Ik vond het erg leuk om aan dit project te werken omdat het een groot verschil maakt, dus ik ben een beetje verdrietig dat er een einde aan komt, maar zo was het nu eenmaal gepland...

Wat trok u aan om voor PlastiCity te gaan werken?

Het verschil dat het maakte in het gebied. In vorige banen werkte ik aan een creatief programma, een koolstofarm programma en hielp ik bedrijven om hun impact op het milieu te verkleinen. Het was dus interessant om het eens van een andere kant te bekijken en te zien hoe bedrijven in Southend recyclen en hoe dat verschilt van bedrijven in andere Europese steden.

Ik denk dat het belangrijker is dan ooit om zo duurzaam mogelijk te zijn, want we moeten nu handelen in plaats van later. 

Wat is het belang van het internationale deel van het project?

Het grootste verschil is dat wij via de gemeenteraad werken. We hebben dus verschillende processen en voorschriften die we moeten volgen. Het was heel interessant om de verschillen tussen de regio's te zien en ik denk dat het belangrijk is dat we van elkaar kunnen leren. We hebben allemaal verschillende technologieën en ideeën en die kunnen we delen, wat het project echt ten goede komt.

De grootste uitdaging van het werken met verschillende landen is waarschijnlijk de taalbarrière. Wij hebben het geluk dat de meeste mensen Engels spreken, wat ons goed van pas kwam. Maar verschillende woorden hebben verschillende betekenissen. En ook het tijdsverschil was soms een uitdaging met vergaderingen op de vroege ochtend.

Wat was iets dat u inspirerend vond dat een andere regio deed?

Iedereen heeft een andere expertise. Met wie je ook praat, ze hebben altijd een achtergrond in iets anders, wat erg leerzaam is.

Wat zou u omschrijven als uw expertise?

In mijn vorige banen werkte ik veel met bedrijven, dus ik ben gewend aan het publiek in Southend. Het was nuttig om de contacten te leggen voor vergaderingen enz. 

Ik denk dat PlastiCity de manier waarop plastic wordt gebruikt in de Southend-on-Sea-gemeenschap heeft veranderd, maar het is nog steeds een werk in uitvoering. De mensen weten nu wie we zijn, we hebben veel contact gehad met lokale organisaties. Volgend jaar gaan we echt fysiek verder met het project. Dan is er de lancering van onze mini recycling hubs en de nieuwe accreditatie. Dus eerst wilden we in de hoofden van de mensen zijn en nu kunnen ze met ons in contact komen.

Ik heb echt genoten van het project waarbij kinderen een logo konden ontwerpen. Het ging veel beter dan we hadden verwacht. De scholen worstelden met de pandemie en online leren enz. We hadden niet echt verwacht dat we veel ontwerpen zouden krijgen omdat ze met andere dingen bezig waren, maar we hebben in totaal 134 ontwerpen van 8 verschillende scholen ontvangen, zodat we de moeilijke taak hadden 7 finalisten te kiezen en nu kan het publiek stemmen. Op oudejaarsavond werd het definitieve ontwerp onthuld. Het was een goed project om enige zichtbaarheid te hebben, want we hadden meer dan 4000 stemmen, dus nu weet de gemeenschap ook van het project.

PlastiCity is beslist meer dan alleen een recyclingproject. We werken samen met bedrijven en scholen. Het is ook een zeer educatief project; we leren mensen over de impact van plastic, recycling en vervuiling. Volgend jaar gaan we trainingen geven over circulaire economie. Dus we geven mensen alternatieven voor recycling. Als je afval hebt, hoeft het niet gerecycled te worden, het hoeft niet naar stortplaatsen te gaan. Het kan worden gereduceerd of hergebruikt.

PlastiCity heeft de basis gelegd voor meer duurzame initiatieven in het gebied. In South-End hadden we al een paar 'reduce and refill'-winkels, dus het was goed om met hen te netwerken en te zien wat zij doen. Maar we zijn ook met andere bedrijven gaan praten over hoe ze gerecycled materiaal kunnen verminderen of hoe ze hun producten beter recycleerbaar kunnen maken. In februari houden we een workshop over de circulaire economie en laten we bedrijven zien hoe ze die veranderingen kunnen doorvoeren en duurzamer kunnen worden. We hebben al een creatief netwerk in Southend, dus we hopen dat we dat kunnen aanboren en kunnen samenwerken met productontwerpers uit onze regio.

Heeft u nog duurzaamheidstips die u wilt delen?

Ik beperk mijn gebruik van plastic. Als ik ga winkelen probeer ik altijd het alternatief te kopen. Een van mijn goede voornemens van vorig jaar was om niets nieuws te kopen. Dus kocht ik mijn kleren, meubels enz. tweedehands of uit een duurzame bron, in plaats van gloednieuw in een winkel waar het in massa werd geproduceerd en een grote impact had op het milieu. En dit voornemen heeft leuke neveneffecten: het is goed voor je portemonnee en je steunt lokale bedrijven of mensen. In Essex, waar ik woon, is er ook een nieuwe bibliotheek met zaken waar de gemeenschap hulpbronnen kan delen.